میز ناهار خوری مناسب

میز ناهارخوری می تواند نقطه کانونی در خانه شما باشد. می تواند محلی برای صرف غذای روزانه یا محلی برای مهمانی ها و همچنین محلی برای صرف صبحانه خیلی سریع در طول هفته هنگام خروج از خانه یا مکانی برای استراحت با قلم و کاغذ و یک فنجان چای در آخر هفته ها باشد. استفاده یا عدم استفاده از میز ناهارخوری بر فضای شما تأثیر می گذارد، بنابراین قبل از خرید به عواملی که در انتخاب صحیح آن تأثیر می گذارد توجه کنید. حال می خواهیم به چند فاکتور اصلی در انتخاب میز ناهارخوری از نظر اولویت اشاره کنیم.

اشکالات اتاق غذاخوری

به طور کلی، شکل میز ناهارخوری باید اولین چیزی باشد که هنگام خرید باید به آن توجه کنید، اما در نظر داشته باشید که چه شکلی متناسب با اتاق غذاخوری شما است. شکل و اندازه اولویت اصلی برای انتخاب میز ناهارخوری است، جنس و استایل در اولویت دوم است.

1. مستطیل

مستطیل محبوب ترین میز ناهارخوری است، زمانی که کارایی و تطبیق پذیری در نظر گرفته شود، میز مستطیلی ترجیح داده می شود. یک میز ناهار خوری معمولی گنجایش بین 6 تا 12 نفر را دارد اما این میزها را می توان به تعداد نامحدود قرار داد و جمعیت بیشتری را پوشش داد و یکی از مزایای استفاده از این نوع میز ناهارخوری می باشد.

2. مربع

مربع شکل ساده ای برای میز ناهارخوری است و بیشتر برای فضاهای جمع و جور یا اتاق های باریک و بلند مناسب است. خانه ها با سبک های مدرن و ساده سازگاری بیشتری دارند. چون افراد در فاصله کمتری از یکدیگر بخصوص در ابعاد 4 و 6 نفره می نشینند فضای صمیمی تری را ایجاد می کند. اما به خاطر داشته باشید که یک میز مربعی فضای بیشتری نسبت به یک میز مستطیلی اشغال می کند.

 

3. گرد

میزهای ناهارخوری گرد مانند میزهای مربعی برای فضاهای کوچک مناسب هستند. اگر می خواهید فضایی گرم و صمیمی داشته باشید و بتوانید هنگام غذا خوردن همدیگر را ببینید و گفت و گو کنید، میز گرد گزینه بسیار مناسبی است. میزهای ناهارخوری گرد بزرگ نمی توانند انتخاب خوبی باشند زیرا فضای زیادی را اشغال می کنند و تنها در صورت داشتن فضای بزرگ بدون دغدغه آن را انتخاب کنید.

 

4. بیضی شکل

میز ناهار خوری بیضی می تواند به طور همزمان یک میز ناهار خوری مستطیلی از نظر طول و یک میز ناهار خوری گرد از نظر ظرافت گوشه ای داشته باشد. این میز برای یک اتاق ناهارخوری باریک مناسب است.

 

5. فرم آزاد

میزهای ناهار خوری آزاد معمولاً اشکال غیر معمولی هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند. اگر میز ناهارخوری با شکل خاصی را مد نظر دارید، می توانید ایده خود را با طراحان ما در میان بگذارید و با کمک هاست های مجرب دکو فروشگاهی ایده های خود را به واقعیت تبدیل کنید.

 

ابعاد میز ناهارخوری

اندازه میز ناهارخوری به اندازه فضایی که در اختیار دارید به اضافه تعداد افرادی که می خواهند از آن استفاده کنند بستگی دارد. به طور متوسط ​​هر فرد باید 60 سانتی متر فضای کار داشته باشد تا مزاحم فردش نشود.

• طول 122 سانتی متر برای 4 نفر
• طول 152.5 سانتی متر برای 6 نفر
• طول 183 سانتی متر برای 8 نفر

 

ارتفاع میز ناهارخوری

میزهای ناهارخوری که قابل ارتقا هستند نیز گزینه خوبی هستند و در مواقعی که نیاز به حالت عریض تری ندارم، می توانیم به صورت جمعی از آن استفاده کنیم.

میزهای ناهارخوری به طور کلی در سه ارتفاع موجود هستند. ارتفاع میز ناهارخوری بین 71 تا 76 سانتی متر به شما این امکان را می دهد که فضای راحتی زیر پای خود داشته باشید. میزهای کانتر بلند نزدیک به 91 سانتی متر هستند. میزهای بار بلندترین نوع میز هستند که بین 101 تا 106 سانتی متر هستند. اگر ایده استفاده از میز غذاخوری سنتی را دوست ندارید، می توانید از میزهای پیشخوان یا بار استفاده کنید. این میزها برای فضاهای کوچک بسیار کاربرد دارند و هم به عنوان میز ناهارخوری و هم به عنوان میز کار قابل استفاده هستند.

مواد

میز ناهارخوری را می توان از چند متریال مختلف در پایه و بشقاب یا یک ماده به تنهایی استفاده کرد. در این قسمت به معرفی چند نمونه از این مطالب می پردازیم.

1. چوب

چوب یکی از محبوب ترین گزینه ها برای میز ناهار خوری است. چوب طبیعی هرگز از مد نمی افتد و با تمام سبک های طراحی داخلی و دکوراسیون سازگار است. چوب به محیط گرما و جذابیت می بخشد. چوب ها به دو دسته چوب های نرم و چوب های سخت تقسیم می شوند. بلوط، توس، گردو، افرا و... در دسته چوب های سخت قرار می گیرند که ترکیبی پایدارتر، بادوام تر و گرانتر هستند. کاج، سرو و صنوبر در دسته چوب های نرم قرار می گیرند. برخی افراد از الوارهای چوب طبیعی اصلاح شده مخصوصاً در طرح های روستیک استفاده می کنند که جذابیت دو چندانی دارد. اگر به دنبال پانل های چوبی ارزان تری هستید، می توانید محصولات چوبی طبیعی مانند ام دی اف، تخته سه لا، تخته خرده چوب یا نئوپان را انتخاب کنید که می توان روی آنها را با روکش چوب پوشاند. یکی از معایب استفاده از چوب این است که در اثر گرما و رطوبت می تواند منبسط و منقبض شود، بنابراین نیاز به استفاده و نگهداری دقیق دارد. سطح چوب به راحتی خراشیده می شود و می توان آن را رنگ آمیزی کرد اما اگر آسیب خیلی عمیق نباشد با سمباده زدن و رنگ آمیزی مجدد مشکل برطرف می شود.